سکندر و دارا نام کتابی است از نویسنده خوب کشورمان به نام اصلان غفاری که در نوع خود بینظیر است. چرا که سعی کرده افسانه حمله اسکندر مقدونی به ایران را خارج از تعصب و بلکه از روی علم و مستندان و تقابل نوشته های تاریخی بررسی کرده و با دلایل فراوان و کوششی وصف ناپذیر به تحلیل این سفر جنگی و افسانه ای پرداخته.
آقای غفاری در ابتدا با مقایسه کردن نام شهرها در زمانهای مختلف این برداشت را کرده که از شهرهایی که بعضی اشخاص که اسکندرنامه های مختلف را نوشته اند نه از روی خرد بلکه از روی افسانه سرایی بوده و محل این شهرها اصلا آنطور که نوشته اند در جایی که آنها گفته اند نبوده و تاریخ نویسان اغلب اعتقادات خود را نوشته اند نه آن چیزی که وجود داشته. مثلا کشور هند که اکنون با عنوان هندوستان از آن یاد می شود و سرزمین هند که در بسیاری از کتابهای تاریخی و حتی در کتاب های مذهبی از آن یاد شده آن هندی نیست که اکنون کشور هند می باشد. بلکه منطقه ای بوده در جنوب عراق و منطقه خوزستان و جنوب ایران و ... چه بسیار شهرهای ایران هستند که با هند شروع یا خاتمه پیدا می کنند (مثلا هندیجان و ...) . و اینکه قسمتی از این کتاب زیبا
سابقه جهانگشایی در سایر ملل
... وجود افسانه های جهانگیری و جهانداری در ردیف قصه اسکندر مقدونی بدون آنکه به اسناد و مدارکی متکی باشد، در بین اغلب ملتها وجود دارد. مثلا یکی از فراعنه مصر را نوشته اند که حدود فتوحات خود را تا ماوراء النهر و چین بسط داده است. البته موضوع، مورد تایید تاریخ نویسان جدید قرار نگرفته و به دلایلی آن را مردود دانسته اند. در صورتی که کشور مصر از لحاظ نیروهای مادی و منابع انسان، به مراتب بر یونان و بخصوص بر مقدونیه برتری داشته است. مثل اینکه اینگونه ابراز شجاعت و خودنمایی ها، در بین ملل کوچک بیشتر رایج بوده و شاید ملل بزرگ احتیاجی به ساختن و پرداختن قصه در اطراف جهانگیریهای خود نداشته اند. ...
به هر حال خواندن این کتاب ارزشمند را من به تمام دوستان توصیه می کنم.
آقای غفاری در ابتدا با مقایسه کردن نام شهرها در زمانهای مختلف این برداشت را کرده که از شهرهایی که بعضی اشخاص که اسکندرنامه های مختلف را نوشته اند نه از روی خرد بلکه از روی افسانه سرایی بوده و محل این شهرها اصلا آنطور که نوشته اند در جایی که آنها گفته اند نبوده و تاریخ نویسان اغلب اعتقادات خود را نوشته اند نه آن چیزی که وجود داشته. مثلا کشور هند که اکنون با عنوان هندوستان از آن یاد می شود و سرزمین هند که در بسیاری از کتابهای تاریخی و حتی در کتاب های مذهبی از آن یاد شده آن هندی نیست که اکنون کشور هند می باشد. بلکه منطقه ای بوده در جنوب عراق و منطقه خوزستان و جنوب ایران و ... چه بسیار شهرهای ایران هستند که با هند شروع یا خاتمه پیدا می کنند (مثلا هندیجان و ...) . و اینکه قسمتی از این کتاب زیبا
سابقه جهانگشایی در سایر ملل
... وجود افسانه های جهانگیری و جهانداری در ردیف قصه اسکندر مقدونی بدون آنکه به اسناد و مدارکی متکی باشد، در بین اغلب ملتها وجود دارد. مثلا یکی از فراعنه مصر را نوشته اند که حدود فتوحات خود را تا ماوراء النهر و چین بسط داده است. البته موضوع، مورد تایید تاریخ نویسان جدید قرار نگرفته و به دلایلی آن را مردود دانسته اند. در صورتی که کشور مصر از لحاظ نیروهای مادی و منابع انسان، به مراتب بر یونان و بخصوص بر مقدونیه برتری داشته است. مثل اینکه اینگونه ابراز شجاعت و خودنمایی ها، در بین ملل کوچک بیشتر رایج بوده و شاید ملل بزرگ احتیاجی به ساختن و پرداختن قصه در اطراف جهانگیریهای خود نداشته اند. ...
به هر حال خواندن این کتاب ارزشمند را من به تمام دوستان توصیه می کنم.
No comments:
Post a Comment